Για μία λευκή ψήφο δεν κατάφερε το δημοτικό συμβούλιο Ακρωτηρίου να εγκρίνει την πρόταση του Τοπικού Συμβουλίου Χορδακίου για απαγόρευση του κηνυγιού σε όλη την έκταση του Δ.Δ. Χορδακίου – στον ορεινό όγκο δηλαδή του Ακρωτηρίου.
Ετσι, κατά τους χορδακιανούς συμβούλους, το πρόβλημα παραμένει μέχρι νεωτέρας: «κατόπιν επανειλλημένων καταγγελιών απ’ τους κατοίκους του χωριού μας για φθορές περιουσιών (κόψιμο συρματοπλεγμάτων) όπως και απώλειες ζωικών κεφαλαίων (κατσίκες – πρόβατα) απ’ τους σκύλους των κατόχων κυνηγών (αδεσποτία)» κι επειδή σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία στους περιφραγμένους αγρούς και την καλλιεργήσιμη γη απαγορεύεται το κυνήγι, το Τ.Σ. Χορδακίου ζητάει να απαγορευτεί το κυνήγι στην περιοχή. Οι Τ. Σύμβουλοι συμπληρώνουν ότι και λόγω της ιδιαιτερότητας του χωριού που συνορεύει με την ήδη υπάρχουσα ζώνη κυνηγιού δυτικά, όπως και με την περίφραξη της Ι.Μ. Αγ. Τριάδας ΒΔ και στη συνέχεια την απαγορευμένη περιοχή του ΠΒΚ και το λατομείο της ΛΑΧΟΡ δεν απομένουν ελεύθερα παρά λίγα στρέμματα κι αυτά είναι κορεσμένα από τη νόμιμη βόσκηση.
Δεν είναι όμως μόνο το Χορδάκι που αντιμετωπίζει προβλήματα από τους κυνηγούς. Σε όλο το Ακρωτήρι ακόμα και κοντά στα σπίτια ακούμε την εποχή του κηνυγιού, τις μπαλωτές των κυνηγών και δεν είναι λίγοι αυτοί που ανησυχούν μήπως φάνε καμιά αδέσποτη, με αποτέλεσμα συχνά να δημιουργούνται μικροεπεισόδια μεταξύ κατοίκων και κυνηγών. Το Ακρωτήρι έχει αστικοποιηθεί – κάτι που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα κάποιοι που επιμένουν να έρχονται από άλλες περιοχές των Χανίων να κυνηγήσουν στο άλλοτε πλούσιο σε θηράματα και αραιοκατοικημένο Ακρωτήρι. Γι αυτό και υπήρξαν Δημοτικοί Σύμβουλοι που πρότειναν την κήρυξη ολόκληρου του Ακρωτηρίου σε ζώνη απαγόρευσης κυνηγιού.
Ας δούμε τι λέει ο νόμος:
Οι ρυθμίσεις θήρας που βασίζονται στις διεθνείς συνθήκες για την προστασία του περιβάλλοντος και της άγριας ζωής, καθορίζουν τη διάρκεια κηνυγετικής περιόδου που έληξε στις 28 Φεβρουαρίου 2009 και αναμένεται ο καθορισμός της νέας, πιθανότατα να ξεκινάει από τα τέλη Αυγούστου. Πέρα από διάφορες εξαιρέσεις και ειδικές διατάξεις, γενικά το κηνύγι απαγορεύεται μεταξύ άλλων στις περιοχές όπου ισχύουν απαγορεύσεις θήρας ορισμένης χρονικής διάρκειας, στους πυρήνες εθνικών Δρυμών σε ζώνη πλάτους 500 μέτρων κατά μήκος της χερσαίας μεθοριακής γραμμής, σε καμμένες εκτάσεις και αρχαιολογικούς – ιστορικούς τόπους και μνημεία. Επίσης απαγορεύεταιτο κυνήγι μέσα στα όρια οικισμών και σε απόσταση 150 μέτρων από μεμονωμένες αγροικίες. Τέλος, απαγορεύεται το κυνήγι μισή ώρα πριν τη δύση του ήλιου, μέχρι και μισή ώρα μετά την ανατολή. Φυσικά όλες αυτές οι διατάξεις καταπατούνται κατά κανόνα από λαθροθήρες τους οποίους δεν ελέγχει κανείς.
Στο Ακρωτήρι έχουν οριστεί ζώνες απαγόρευσης κυνηγιού για συγκεκριμένα θηράματα και για συγκεκριμένες περιόδους: από 20 Αυγούστου εως 25 Σεπτεμβρίου στις περιοχές που είναι περάσματα τρυγονιών, ορτυκιών και δεντρόβιων πτηνών κλπ.και περιλαμβάνει:
Αρχίζει από τον οικσιμό Σταυρός Ακρωτηρίου και ακολουθεί τον αγροτικό δρόμο έως το σημείο που συναντά το δημόσιο δρόμο που πάει στη Μονή Αγίας Τριάδας. Στη συνέχεια ακολουθεί το δημόσιο αυτό δρόμο έως τη Μονή Αγίας Τριάδας. Από εκεί ακολουθεί τον αγροτικό δρόμο προς τον οικισμό Καλόρουμα, περνά τον οικισμό αυτό και καταλήγει στον Δημόσιο δρόμο που πάει προς το Χορδάκι. Από το σημείο αυτό ακολουθεί δυτικά το δημόσιο δρόμο έως τη διακλάδωσή του προς τον Παζινό. Από τη διακλάδωση αυτή ακολουθεί το δημόσιο δρόμο προς Παζινό τον οποίο αφήνει αριστερά και καταλήγει στο δημόσιο δρόμο προς τις Στέρνες. Από κει ακολουθεί δυτικά το δημόσιο δρόμο περνά από τα χωριά Αρώνι-Πιθάρι και στη συνέχεια ακολουθεί τη διακλάδωση του δημόσιου δρόμου προς το χωριό Σούδα όπου και το τέλος της ζώνης. Βόρειο και δυτικό όριο αυτής είναι η παραλία του Κρητικού πελάγους.
Να σημειώσουμε ότι η διάταξη αυτή γράφτηκε και ισχύει από το 1984. Και φυσικά από τότε, πολλά έχουν αλλάξει. Τότε ο πληθυσμός του Ακρωτηρίου δεν ξεπερνούσε τους 2.000, και τα χωριά ήταν πράγματι «χωριά». Σήμερα, όλες οι περιοχές έξω απ΄τη ζώνη απαγόρευσης έχουν αναπτυχθεί οικιστικά σε τέτοιο βαθμό, ώστε το να κυνηγάς στο Ακρωτήρι από το να κυνηγάς στη Χαλέπα, ελάχιστα διαφέρουν.
Εμείς ανακαλύψαμε άλλη μία απαγορευτική διάταξη του 2004, η οποία απαγορεύει το κυνήγι όλων των θηραμάτων στην περιοχή του Αγίου Ματθαίου από τον Αύγουστο του 2004 έως τις 31 Ιουλίου του 2010 σε έκταση 9.300 στρεμμάτων:
Αρχίζει από τη θάλασσα κάτω από το ΣΟΔΥ του Προφήτη Ηλία ανεβαίνει στο ΣΟΔΥ από εκεί ακολουθεί το δρόμο προς τους Τάφους των Βενιζέλων και μέχρι τη διασταύρωση προς Κουνουπιδιανά. Ακολουθεί το δρόμο προς Κουνουπιδιανά μέχρι τη διασταύρωση του δρόμου προς Κορακιές , τον οποίο ακολουθεί μέχρι να συναντήσει το δρόμο προς Στέρνες στην περιοχή Πιθαρίου. Από εκεί ακολουθεί τον δρόμο προς Σούδα μέχρι το Ρ/Σ Χανίων Εν συνεχεία ακολουθεί το δρόμο που διέρχεται μπροστά από το κέντρο Ζαμάνια μέχρι τον κεντρικό δρόμο Σούδας –Χανίων, τον οποίο ακολουθεί μέχρι τη διακλάδωση προς ΚΕΓΕ, κι ακολουθεί το δρόμο ως το Πρεβαντόριο με δυτικό όριο την πόλη των Χανίων. Βεβαίως, η διάταξη αυτή προστατεύει τα άλση του Αγίου Ματθαίου και του Πρεβαντορίου αλλά και συγκεκριμένους ιδιώτες.
Η διαδικασία για την αλλαγή των ζωνών απαγόρευσης κυνηγιού –από τη στιγμή που οι τοπικές διευθύνσεις δασών δεν ενδιαφέρονται, είναι θέμα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ετσι, η απόφαση που οφείλει να πάρει το Δημοτικό Συμβούλιο Ακρωτηρίου για την επέκταση της ζώνης απαγόρευσης σε όλο σχεδόν το Ακρωτήρι, θα πρέπει να εγκριθεί από τις νομαρχιακές και τις περιφερειακές υπηρεσίες για να γίνει εφαρμόσιμη διάταξη. Κι αυτό φυσικά, με την προϋπόθεση ότι θα το επιτρέψουν τα συμφέροντα που σχετίζονται με την πολιτική επιρροή που έχουν οι κυνηγετικοί σύλλογοι για χάρη των οποίων τελικά, λειτουργεί όλο το σύστημα «περί θήρας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου