Άλλη μία εγκληματική ενέργεια έρχεται να προστεθεί στις πολλές, με τον εμπρησμό του καϊκιού του επαγγελματία ψαρά Γιάννη Μαλαξιανάκη στο Σταυρό, τα ξημερώματα της 26ης Απριλίου. Μάρτυρες είδαν ένα άσπρο Panda να τρέχει ιλιγγιωδώς στο δρόμο προς Χωραφάκια λίγο μετά το γεγονός. Στοιχεία υπάρχουν λοιπόν. Μάταια όμως. Γιατί δεν υπάρχει κανείς να ασχοληθεί μαζί τους.
Στη μικρή προβλήτα του Σταυρού, οι δολιοφθορές είναι συνεχείς (σε σημείο οι δέκα περίπου ψαράδες που ελλιμενίζονται εκεί να σκέφτονται πια να φύγουν). Κλοπές μηχανών, ζάχαρη στους κινητήρες και άλλες καταστροφές που υποδεικνύουν οργανωμένους δράστες και δεν αποκλείεται να μιλάμε για τους ίδιους που έκαψαν καϊκια πριν από καιρό στη Νέα Χώρα. Το σίγουρο είναι πως κανείς δεν περιμένει πια από την αστυνομία ή από το λιμενικό ή την ασφάλεια να τους βρεί. Οι ψαράδες του Σταυρού είναι σε πλήρη απόγνωση. Και η ανασφάλεια στο Ακρωτήρι διάχυτη.
Το επόμενο βράδι (27/4) μπαράζ διαρρήξεων σε σπίτια μεταξύ Κουνουπιδιανών και Καλαθά. Ενας 17χρονος είδε δύο άτομα να ετοιμάζονται να μπουκάρουν στο δωμάτιό του από τη μπαλκονόπορτα στις 4 η ώρα τα ξημερώματα. Αλλη μέρα, άλλος κάτοικος Κουνουπιδιανών, έδιωξε με την καραμπίνα το διαρρήκτη που είχε εισβάλλει μές στο σπίτι του.
Οι διαρρήξεις είναι πια καθημερινό φαινόμενο στο Ακρωτήρι. Διαρρήξεις που προφανώς "κουκουλώνει το αστυνομικό δελτίο" για να μη φανεί το μέγεθος του προβλήματος.
Στο αρχείο μας, έχουν καταγραφεί δεκάδες εγκληματικά περιστατικά τα τελευταία χρόνια, τα οποία δεν εξιχνιάστηκαν:
-Τι έγινε με τη διάρρηξη του γραφείου του Δημάρχου Ακρωτηρίου πριν από ένα χρόνο;
-Βρέθηκαν άραγε οι δράστες των κλοπών και των διαρρήξεων σε σπίτια που γίνονται μέρα μεσημέρι, δύο – τρία χρόνια τώρα στο κέντρο των Κουνουπιδιανών;
-Η αστυνομία περιμένει ακόμα από τα «κανάλια» να λύσουν το πρόβλημα, όπως είχε πει αστυνομικός σε ένα από τα θύματα;
-Τι εξέλιξη έχει άραγε η προανάκριση για τον εντοπισμό του εμπρηστή που κάθε καλοκαίρι κατακαίει το Ακρωτήρι –και που κάποιοι λένε πως τον γνωρίζουν;
-Ποιος τάχει βάλει με το κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στα Κουνουπιδιανά;
-Ως πότε θα κυκλοφορούν ελεύθεροι οι μόνιμοι πλέον ταραξίες των Στερνών και των Κουνουπιδιανών;
-Πότε θα συλληφθούν τα βαποράκια που «σταθμεύουν» μόνιμα πια έξω από το συγκρότημα του πρώην Πολυκλαδικού (τι έκανε η ασφάλεια με τους τύπους που έδειραν τον καθηγητή);
-Πότε θα σταματήσουν οι παράνομες αμμοληψίες που εδώ και δεκαετίες καταστρέφουν το Σταυρό;
Το "Φαρ Ουέστ" των Χανίων
Αν όλα αυτά δε μαρτυρούν ιδιαίτερα αυξημένη εγκληματικότητα στο Ακρωτήρι, τότε, δεν ξέρουμε τι άλλο θα μπορούσε να πείσει τους αρμόδιους ότι η περιοχή μας έχει γίνει ο παράδεισος της εγκληματικότητας στο νομό Χανίων.
Συνεχείς είναι οι εκκλήσεις της δημοτικής αρχής για αναβάθμιση της αστυνόμευσης του Ακρωτηρίου. Και μόνιμα αρνητική είναι η απάντηση που παίρνει. Αλλωστε, δεν είναι μόνο θέμα τοπικό. Το αστυνομικό σώμα των Χανίων έχει βαρέσει διάλυση από καιρό, όπως λένε οι συνδικαλιστές αστυνομικοί και όχι μόνο αυτοί.
Ζητήθηκε από τον Χανιώτη αρμόδιο, αναπληρωτή Υπουργό σε θέματα Δημόσιας Τάξης να εξαιρεθεί το Ακρωτήρι από το συνολικό σχεδιασμό για την αναδιάρθρωση των αστυνομικών υπηρεσιών που προβλέπει την κατάργηση των αστυνομικών σταθμών και πολλών τμημάτων. «Δώδεκα υπαλλήλους είχε ο Α.Σ. Στερνών τη δεκαετία του 80 και τώρα που ο πληθυσμός του Ακρωτηρίου έχει αυξηθεί τόσο πολύ έχουν μείνει δύο» τόνισε ο Δήμαρχος ζητώντας να μην καταργηθεί ο εν λόγω Σταθμός –όπως προορίζεται- αλλά να ενισχυθεί.
Και ο κ. Μαρκογιαννάκης, έδωσε υποσχέσεις που όλοι ξέρουμε ότι δεν έχουν αντίκρυσμα:
-Θα έρθουν ακόμα πέντε υπάλληλοι στον Α.Σ. Στερνών από τη Σούδα; Προσωρινό.
-Το περιπολικό του Α.Τ. Σούδας θα επισκέπτεται συχνότερα τα μέρη μας; Δεν αρκεί. Γενικά όλη η συζήτηση μοιάζει με προεκλογικό ανέκδοτο.
«Σήμερα η τάση δεν είναι να απλώνουμε αστυνομικά τμήματα και σταθμούς γιατί αναλίσκονται πολλές στατικές δυνάμεις και δεν υπάρχει δυνατότητα να βγαίνει κόσμος έξω και να αστυνομεύεται καλύτερα η κάθε περιοχή» είπε ο ίδιος, επιβεβαιώνοντας την αδυναμία του γραφειοκρατικού συστήματος να «επανιδρυθεί», αφού οι πελατειακές σχέσεις μέσα στην αστυνομία θέλουν, το μεγαλύτερο ποσοστό χρήσιμων υπαλλήλων να δουλεύει στα γραφεία και στη φύλαξη «επωνύμων», αντί σε μάχιμες και παραγωγικές θέσεις. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι βρίσκεται μία λύση – η περιστασιακή αύξηση της αστυνόμευσης δε θα έχει κανένα απτό αποτέλεσμα, αν η ίδια η τοπική κοινωνία δεν αρχίσει να απομονώνει και να αποβάλλει τα αποστήματα που εδώ και χρόνια καλύπτει ο «νόμος της σιωπής».
Και μπορεί ο κ. Μαρκογιαννάκης να αισθάνεται «ικανοποιημένος» όπως δήλωσε που η αστυνομία εξειχνιάζει σπείρες ληστών στην Αθήνα, δεν μπορεί όμως να αισθάνεται το ίδιο για την πατρίδα του. Ευθέως, μπορεί ο οποιοσδήποτε πολίτης να αμφισβητήσει την επιχειρησιακή ικανότητα της Αστυνομικής Διεύθυνσης Χανίων. Ετσι, ευθέως, δημιουργείται η εντύπωση ότι δεν υπάρχει νόμος στα Χανιά κι ότι καθένας από μας μπορεί να παρανομήσει άφοβα, ότι το Ακρωτήρι έχει γίνει το «φαρ ουέστ» των Χανίων, κι ότι ο μόνος τρόπος να νιώσουμε ασφαλείς είναι ανάλογος αυτής της εικόνας – δηλαδή, να κοιμόμαστε με τις κηνυγετικές καραμπίνες στο προσκέφαλο ή τα άλλα «σιδερικά» που μπορούμε εύκολα να προμηθευτούμε αν έχουμε τις κατάλληλες γνωριμίες ( και 3 - 4 χιλιάρικα) στην ύπαιθρο του νομού Χανίων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου