Με συγχωρείτε: εάν η ΔΕΗ έγινε Α.Ε. και δε δίνει δεκάρα πια για το κοινωνικό της πρόσωπο, ενδιαφερόμενη όντως μόνο για να εισπράττει όσα της οφείλουν κλείνοντας το ρεύμα στα αντλιοστάσια που στέλνουν νερό στον κόσμο, τότε κι εμείς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τη ΔΕΗ σαν μια Εταιρεία, από την οποία απαιτούμε να λαμβάνουμε τις υπηρεσίες για τις οποίες πληρώνουμε. Γιατί δεν μπορεί να υπάρχουν δύο μέτρα και δυό σταθμά στη σχέση ΔΕΗ – καταναλωτών.
Οπότε, τα καθημερινά επί μία εβδομάδα black out στο μισό Ακρωτήρι κατά τις αρχές του Νοέμβρη θα πρέπει να τα εκλάβουμε ως αδυναμία της ΔΕΗ να παράσχει τις υπηρεσίες για τις οποίες πληρώνουμε, χωρίς να λάβουμε υπόψη, τους υπολογιστές και τις άλλες ηλεκτρικές συσκευές που μπορεί να καταστράφηκαν από τα συνεχή on-off του ρεύματος. ¨Η λοιπόν δεν πρέπει να πληρώσουμε το λογαριασμό του διμήνου ως έχει (αφαιρώντας τις ώρες των διακοπών) ή θα πρέπει να μας αποζημιώσει η ΔΕΗ, ή εν πάση περιπτώση θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι η ΔΕΗ κατάντησε μια εταιρεία που εξαπατά τους καταναλωτές οπότε θα πρέπει να προσφύγουμε στα δικαστήρια. (Αν και οι δικηγόροι που ρωτήσαμε μας απογοήτευσαν, ως προς την πιθανότητα να κερδηθεί μια τέτοια υπόθεση).
Και μόνο ο τόνος, ο τρόπος έκφρασης και η αγένεια του υποτιθέμενου επίσημου εκπροσώπου της ΔΕΗ που απαντούσε στα τηλεφωνήματά μας για να ενημερωθούμε για τις βλάβες δείχνει, το ποιόν και την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών της εταιρείας..
Φοβάμαι, ότι ανεξάρτητα από το τι θα πρέπει να γίνεται κάθε φορά που έχουμε τέτοια περιστατικά, η διοίκηση της ΔΕΗ, είτε των Χανίων είτε η περιφερειακή δεν μπορεί πλέον να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Ας πάνε λοιπόν στο σπίτι τους οι άνθρωποι, να αναλάβουν άλλοι στη θέση τους, μπας και ξέρουν τη δουλειά.
«Αμα δεν μπορείς ρε κουμπάρε, άς το» που λένε…
Το τελευταίο ισχύει και για την άλλη εταιρεία, τον ΟΤΕ.
Είναι δεκάδες τα περιστατικά βλαβών, είτε στο δίκτυο σταθερής είτε στο internet, όπου παίρνουμε τηλέφωνο στο τμήμα βλαβών (που είναι στο Ηράκλειο) για να ζητήσουμε επισκευή και τονίζουμε μάλιστα το γεγονός ότι είμαστε μια επιχείρηση που δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς τηλέφωνο ή διαδίκτυο, και περιμένουμε μέχρι και 15 μέρες για να γίνει επισκευή. Γιατί; Μα γιατί δεν υπάρχουν αρκετά συνεργεία στην υπηρεσία βλαβών κι αυτό είναι βέβαια, θέμα κακής διοίκησης.
Και το χειρότερο, μας δημιουργείται η εντύπωση ότι ακόμα και οι λίγοι τεχνικοί που υπάρχουν δεν ξέρουν να φτιάχνουν βλάβες στο DSL δίκτυο. Ετσι, την τελευταία φορά που κόπηκε το τηλέφωνο, αναγκαστήκαμε να πάμε στο «μέγαρο» της Μαργουνίου, μπήκαμε με το ζόρι μέσα (δεν επιτρέπεται η είσοδος σε πολίτες στο κτίριο αυτό) και αφού τσακωθήκαμε και βεβαίως, αφού δηλώσαμε τη δημοσιογραφική ιδιότητά μας, μετά από λίγες ώρες η βλάβη είχε αποκατασταθεί.
Αλλά αν είναι κάθε φορά να κάνουμε έτσι…Φυσικά και θα το κάνουμε, για να γίνει η δουλειά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου