Ëßãåò ìÝñåò ìåôÜ ôçí ðáñÝìâáóÞ ôïõ ãéá ôéò åêëïãÝò óôéò ôïðéêÝò ïñãáíþóåéò ôçò Í.Ä. ðïõ ôüóï óÜëï ðñïêÜëåóå, ìéëÜåé ãéá êáôåóôçìÝíá êáé äõíÜìåéò ðïõ äåí áöÞíïõí ôïí ôüðï íá ðÜåé ìðñïóôÜ, êáé ðáñáäÝ÷åôáé üôé ôá ×á íéÜ Ý÷ïõí ìåßíåé áíáðôõîéáêÜ 25 ÷ñüíéá ðßóù, åðéóçìáßíïíôáò üôé ïé åëëåßøåéò óôïí ôïìÝá ôçò ðáñáãùãéêüôçôáò êáé ôçò áíôáãùíéóôéêüôçôáò ôçò ôïðéÞò ïéêïíïìßáò åéíáé ðïëý ðéï óçìáíôéêÝò áðü ôéò åëëåßøåéò õðïäïìþí. ÌéëÜåé ãéá ôç ìåãÜëç åõêáéñßá, óýíôïìá, ôçò äçìéïõñãßáò ôïõÔå÷íïëïãéêïý ÐÜñêïõ óôï ÁêñùôÞñé êáé áðáíôÜåé óáöþò óôçí ðïéü "ôñáâçãìÝíç" åñþôçóç ðïõ ôïõ êÜíïõìå ãéá ôéò ÂÜóåéò êáé ôç óôñáôéùôéêïðïéçìÝíç æþíç óôï ÁêñùôÞñé.
Ï ðïëëÜ õðïó÷üìåíïò óôçí ðïëéôéêÞ, ÕðïøÞöéïò ÂïõëåõôÞò ôçò Í.Ä. Ìáíïýóïò ÂïëïõäÜêçò, ìáò äßíåé óõíÝíôåõîç åö' üëçò ôçòýëçò êáé áðïäåéêíýåé üôé åßíáé Üíèñùðïò ðïõ ôïõ áñÝóåé íá ôáñÜæåé ôá íåñÜ.
Στην πολιτική συγκρούονται και ιδέες και πρόσωπα και αυτή είναι η ουσία της Δημοκρατίας. Όλα τα κόμματα στην Ελλάδα σήμερα έχουν ένα έλλειμμα συμμετοχής των πολιτών. Οι πολίτες αποφεύγουν την πολιτική, κι αποφεύγουν τα κόμματα. Για πάρα πολλούς ανθρώπους και ειδικά για νέους ανθρώπους που είναι τα ποιο σημαντικά στοιχεία της κοινωνίας. η συμμετοχή στα κοινά και δη σε κομματικές οργανώσεις, έχουν πολύ αρνητικό χαρακτήρα. Ακούνε πολιτική και κόμματα και φεύγουνε μακριά. Όμως, Δημοκρατία χωρίς κόμματα δεν μπορεί να υπάρξει, και όσο τα πιο δυναμικά και παραγωγικά στοιχεία της κοινωνίας μένουν μακριά από τα κόμματα και την πολιτική, τόσο η πολιτκή θα κυριαρχείται από άλλου τύπου καταστάσεις και δυνάμεις που δεν αφήνουν τον τόπο να πάει μπροστά. Βέβαια αυτό δεν αφορά μόνο τα Χανιά, ούτε ένα ή δύο κόμματα, αλλά το σύνολο του πολιτικού κόσμου. Εγώ κάνω ό,τι μπορώ, εκφράζοντας την ανάγκη της κοινωνίας για ανανέωση (και δεν εννοώ ότι μόνο εγώ εκφράζω αυτή την ανάγκη) κι αν θέλετε και με την προσωπική μου πορεία δίνω ένα στίγμα, γιατί για να μπω στην πολιτική άλλαξα ρότα και στην επαγγελματική μου ζωή, παραιτήθηκα από τη θέση αναπληρωτή Γενικού Δ/ντή σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες, την ΕΛΒΑΛ για να κατέβω στις εκλογές του 2004. Αφησα δηλαδή μια προδιαγεγραμμένη επαγγελματική καριέρα για να ασχοληθώ με τα κοινά και το έκανα γνωρίζοντας ότι θα υπάρχουν αντιδράσεις από διάφορα κατεστημένα αλλά δεν το φοβήθηκα και δεν το φοβάμαι γιατί ξέρω ότι η κοινωνία στηρίζει αυτές τις προσπάθειες. Θέλω να πιστεύω ότι θα τα κάνουν κι άλλοι νέοι άνθρωποι, επιτυχημένοι επαγγελματικά αυτό. Γιατί η κοινωνία χρειάζεται στις θέσεις της εκπροσώπησης και της διοίκησης ανθρώπους οι οποίοι να έχουν αποδείξει τι μπορούν να κάνουν στη ζωή τους, στον τομέα τον επαγγελματικό και όχι ανθρώπους οι οποίοι εξαρτώνται κατά κάποιον τρόπο, από την πολιτική και την εξουσία.
Υπάρχει γενικά μια τάση, που φάνηκε και στις Δημοτικές Εκλογές και στην κατάρτιση στελεχών, τους νέους ανθρώπους που θέλουν να εμπλακούν με τα κοινά, να τους αντιμετωπίζει ένα κομματικό κατεστημένο με μεγάλη άρνηση.
Φάνηκε όμως, ειδικά στις Δημοτικές και Νομαρχιακές Εκλογές στα Χανιά, για πρώτη φορά ότι η δυναμική της κοινωνίας ξεπερνά αυτές τις αντιδράσεις και βγάζει μπροστά τους νέους ανθρώπους, με διαφορετικό τρόπο από ότι μέχρι σήμερα, χωρίς τους παραδοσιακούς μηχανισμούς κομματαρχών κ.ο.κ. Είναι αλήθεια ότι στα Χανιά άργησε να έρθει η τάση της ανανέωσης, κι αυτό το διαπίστωσα σα Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Ανάπτυξης, όπου στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας, ειδικά από την Αθήνα και πάνω, όπου πήγα κα συνεργάστηκα με τοπικούς φορείς και αρχές, οι πιο πολλοί συνομιλητές μου ήταν της δικής μου γενιάς. Πάντως και στα Χανιά ξεκίνησε αυτό το ρεύμα και με μια ορμή, ακατάσχετη. Και είναι τεράστια η διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Και τοπικά, σε αναπτυξιακό επίπεδο, δεν έχουμε προχωρήσει και πολύ. Όταν φτάνουμε μετά από 25 χρόνια, τόσα χρόνια λαμβάνουμε κοινοτικά πλαίσια, να συζητάμε ακόμα για έργα βασικής υποδομής, όπως οδοποιίες, σχολικά κτίρια κλπ ενώ θα έπρεπε να συζητάμε χρηματοδοτήσεις για το πώς θα χρησιμοποιούμε καλύτερα αυτές τις υποτιθέμενες υποδομές, για το καλό της επιχειρηματικότητας και τη μείωση της ανεργίας. Αυτό δεν δείχνει μια αδράνεια των πολιτικών παραγόντων του νομού;
Δέχομαι ότι πραγματικά υπάρχουν μεγάλα προβλήματα που εδώ και 25 χρόνια έπρεπε να τα έχουμε λύσει και βασικές ελλείψεις που έπρεπε να έχουμε καλύψει. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό δείχνει μια αδράνεια και μια αναποτελεσματικότητα του πολιτικού συστήματος, όταν επί 25 χρόνια έχεις χρηματοδοτήσεις που κάθε 5 χρόνια φτάνουν το ύψος ενός ετήσιου εθνικού προϊόντος –είναι σα να σου χαρίζουνε κάθε 5 χρόνια, το μισθό ενός χρόνου-. Είναι μεγάλη ιστορία να εξηγήσουμε το γιατί και το πώς. Υπάρχουν σε πολύ μεγάλο βαθμό οι παλιές νοοτροπίες, οι οποίες διαμορφώθηκαν κατά κύριο λόγο τη δεκαετία του 80 και το λέω χωρίς ίχνος κομματικής εμπάθειας αυτό: Η δεκαετία του 80 στην Ελλαδα, έδωσε το μήνυμα στην κοινωνία, του γλεντήστε και καταναλώστε και μη σας απασχολεί τίποτα, εύκολη ζωή, εύκολο κέρδος και κάποιος πατερούλης θα λύνει τα προβλήματά σας. Αυτή η νοοτροπία υπάρχει ακόμα. Αυτό συνδυάζεται και με κάτι άλλο: με την εμμονή που υπάρχει στην Ελλάδα, γύρω από τα δημόσια έργα. Ξέρετε είναι το εύκολο πεδίο της πολιτικής τα δημόσια έργα. Γιατί πιάνεις δυο τρία μεγάλα θέματα και τα κοπανάς σε κάθε ευκαιρία. Ας πάρουμε τα Χανιά, γιατί έχουμε πραγματικές ελλείψεις, όπως στο Βόρειο οδικό άξονα, τους Βιολογικούς καθαρισμούς. Κάποιος λοιπόν που θέλει να πολιτευθεί στα Χανιά μπορεί να κάνει καριέρα έχοντας μόνο γνώση και κάνοντας κριτική στα θέματα του Βόρειου Αξονα, του Βιολογικού Καθαρισμού, του ΧΥΤΑ κ.ο.κ. Αυτό είναι λάθος και έγινε πολύ μεγαλύτερο λάθος στην Ελλάδα, κατά τη διαχείριση του Γ’ ΚΠΣ όπου το μεγαλύτερο ποσοστό πήγε σε δημόσια έργα, που πολλά απ’ αυτά δεν ολοκληρώθηκαν κι όλας και πήγε μάλιστα, το 80% του Γ’ΚΠΣ στο λεκανοπέδιο της Αττικής λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Αυτά ήταν λάθη. Άλλες χώρες την ίδια εποχή, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία, με τους ίδιους πόρους, ανέπτυξαν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας τους και τελικά μπορεί να έχουν μείνει λίγο πίσω σε κάποιες υποδομές (γιατί πραγματικά στην οδοποιία σε κάποιες από τις χώρες αυτές τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από μας) αλλά τώρα έχουν αρχίσει κι αποκτάνε τόσο δυναμικές οικονομίες ώστε μπορούν να χρηματοδοτούν από μόνες τους τα δικά τους προγράμματα δημοσίων επενδύσεων. Λόγω της διαχείρισης και τη δεκαετία του 80 και κατά το Γ’ ΚΠΣ που στην ουσία αποφασίστηκε καθ ολοκληρία από την προηγούμενη κυβέρνηση, θα έχουμε κάποια μεγάλα δημόσια έργα τα οποία θα δυσκολευόμαστε να τα συντηρήσουμε.
Αρα, τι γίνεται στο μέλλον: πρέπει κανείς να εξασφαλίσει τη δημιουργία των βασικών υποδομών, που εμπάση περιπτώση είναι στο δρόμο, αλλά να δώσει έμφαση στη δημιουργία συνθηκών ανταγωνιστικής οικονομίας, παραγωγικής οικονομίας. Στα Χανιά μπορεί να έχουμε ελλείψεις υποδομών, πολύ βασικές ελλείψεις, αλλά στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας έχουμε ακόμα μεγαλύτερη έλλειψη. Στο αν εκμεταλλευόμαστε σωστά τους παραγωγικούς μας πόρους, έχουμε τη μεγαλύτερη έλλειψη. Αυτός είναι ένας τομέας στον οποίο προσπαθώ όσο μπορώ να ασχοληθώ. Λόγω επαγγελματικής σταδιοδρομίας και ειδικότητας και λόγω της θητείας μου στο Υπουργείο Ανάπτυξης δίνω έμφαση στα ζητήματα της παραγωγής με την έννοια της αγροτικής παραγωγής, της μεταποίησης, της βιομηχανίας, του τουρισμού κλπ. Κι εκει πιστεύω ότι μπορώ να προσφέρω πολλά για τα Χανιά. Ένα πολύ σημαντικό πράγμα που είχαμε ξεκινήσει όταν ήμουνα γραμματέας στο Υπουργείο, που σύντομα θα μπει σε εφαρμογή και το οποίο έχει και ειδικό ενδιαφέρον για το Ακρωτήρι, είναι, ο επονομαζόμενος Πόλος Καινοτομίας. Οι πόλοι καινοτομίας είναι δομές που χρηματοδοτούνται από το κράτος και την Ευρωπαϊκή Ενωση και δίνουν δυνατότητες και ένα πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων και ερευνητικών ιδρυμάτων. Δηλαδή δημιουργούνται και κτιριακές υποδομές και χρηματοδοτούνται δράσεις για έρευνα που έχουν άμεση εφαρμογή στην παραγωγή. Αυτό σημαίνει θέσεις εργασίας και δημιουργία νεων επιχειρήσεων και είναι το χαρακτηριστικό της δυναμικής οικονομίας, την οικονομία της γνώσης, την οποία μπορούμε κάλλιστα στα Χανιά να αναπτύξουμε. Αυτός ο πόλος καινοτομίας είναι θεσμός για τον οποίο γίνονται δημόσιες προκυρήξεις και μία από τις προτάσεις που θα κατεβούν σε εθνικό επίπεδο θα είναι η δημιουργία του Τεχνολογικού Πάρκου στο Πολυτεχνείο. Η έδρα δηλαδή του θεσμού χωροταξικά θα είναι στο Ακρωτήρι, σε χώρο που το Πολυτεχνείο προτίθεται να δώσει για τη δημιουργία του Τεχνολογικού Πάρκου. Ο πόλος καινοτομίας είναι μια έννοια ευρύτερη από το Τεχνολογικό Πάρκο που είναι χώρος στον οποίο υπάρχουν εργαστήρια και όπου φυσικά δεν προκαλείται καμία περιβαλλοντική όχληση. Μια τέτοια προσπάθεια, πρέπει να δημιουργεί καινοτόμες λύσεις και προτάσεις για ζητήματα της τοπικής παραγωγής και σε μια τέτοια προσηλωμένη προσέγγιση πρέπει να πάμε, για να μη μείνει στη θεωρία.
Χωρίς να μου πείτε αυτά που λένε όλοι για το Ακρωτήρι, ότι «έχει πολλές δυνατότητες ανάπτυξης και πολλά προβλήματα που πρέπει να τα διαχειριστεί προς όφελός του» θέλω να δούμε μερικά θέματα, γιατί ξέρω ότι τα γνωρίζετε:
1)Το Γ.Π.Σ. που κωλυσιεργεί τόσα χρόνια θα έλυνε πολλά θέματα . Γενικά, ξέρουμε πώς ένας από τους λόγους που καθυστερούν αυτά είναι και οι συγκρούσεις που προκαλούν μεταξύ των Δήμων, διότι κανείς δε θέλει να έχει τις επιβαρυντικές δραστηριότητες που τελικά βαρύνουν σχεδόν όλες το Ακρωτήρι…
Επισης τώρα ανοίγει και το χωροταξικό του νομού και θα ήθελα τη θέση σας και για τα δύο αυτά θέματα.
Πιστεύω ότι το Χωροταξικό είναι από τα μεγαλύτερα προβλήματα του νομού και υπάρχει μια κινητικότητα στα ειδικά χωροταξικά από την κυβέρνηση, χθές δόθηκε το ειδικό χωροταξικό σχέδιο για τη βιομηχανία, πριν από λίγες μέρες το ειδικό χωροταξικό για τον τουρισμό και ξεκίνησε και η νομαρχία το χωροταξικό του νομού. Θεωρώ ότι είναι κάτι που με πολύ μεγάλη καθυστέρηση μπήκε μπροστά, αλλά πρέπει να τελειώσει. Θέλω να πιστεύω ότι αυτά θα συνδυαστούν σωστά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, αφού θα λυθούν πολλά προβλήματα. Πρέπει να πούμε ότι τα ειδικά αυτά χωροταξικά δίνουν μια έμφαση μεγάλη στην αειφορία, δηλαδή στη δυνατότητα να έχει κανείς ανάπτυξη, αλλά με σεβασμό στο περιβάλλον.
2)Ολες αυτές οι δραστηριότητες που σε σχέση με την τσιμεντοποίηση του ακρωτηρίου θα δημιουργήσουν σε λίγα χρόνια μιαν ασφυκτική κατάσταση με τι μάτι πρέπει να ειδωθούν: με αυτό της απόρριψης, ή της εκμετάλλευσης;
Δογματικά δεν πρέπει να βλέπει κανείς τίποτα. Ούτε να τα απορρίψουμε όλα, ούτε να τα εκμεταλλευόμαστε όλα. Και αυτό νομίζω ότι έχει αρχίσει και περνάει στο Ακρωτήρι. Είναι αλήθεια ότι το Ακρωτήρι έχει δεχτεί τις περισσότερες από τις οχλούσες δραστηριότητες του νομού. Πρέπει να υπάρχει μια υγιής ανταποδοτικότητα σ’ αυτό, δηλαδή για όποιο μέρος του Ακρωτηρίου τα δέχεται, αυτό να δέχεται και την ανταποδοτικότητα κι ασφαλώς να μην είναι όλα σε έναν τόπο. Από την άλλη πιστεύω ότι είναι σήμερα κάποια πράγματα διαμορφωμένα και πρέπει να διαχειριστούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κατάσταση που υπάρχει σήμερα. Για παράδειγμα, θεωρώ δεδομένο το ότι πρέπει να συμμετέχει ο Δήμος Ακρωτηρίου στη ΔΕΔΙΣΑ, ώστε να μπορεί να συμμετέχει και στη διαχείριση των απορριμμάτων.
Θα σας κάνω μια ερώτηση, που μοιάζει να μην έχει νόημα υπό τις παρούσες συνθήκες και που δε μου την εχει απαντήσει κανείς με σαφήνεια ως τώρα. Το ξέρετε ότι μερικές από τις καλύτερες τοποθεσίες στο Ακρωτήρι και στο νομό ολόκληρο είναι καπαρωμένες, είτε στη στρατιωτική ζώνη, όπως το νησί της Σούδας, η Λίμνη, η Περβολίτσα, τα παραθαλάσσια του Πιθαρίου και του Αρωνίου κ.α είτε από βιομηχανικές δραστηριότητες όπως στο Χορδάκι και το Μουζουρά; Μιλάμε για μέρη, τα οποία αν μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε τουριστικά, ή να αναπτύξουμε με το σκεπτικό της αειφορίας, το Ακρωτήρι θα γινόταν ένας τουριστικός και όχι μόνο, παράδεισος. Δεν είναι κρίμα τα μέρη αυτά να μείνουν «υπό κατοχήν» επ’ αόριστον; Ή για να γίνω πιο συγκεκριμένος, υπάρχει περίπτωση να αλλάξει πολιτική κάποτε το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας και να απελευθερώσει κάποιες εκτάσεις τις οποίες έτσι κι αλλιώς δε χρησιμοποιεί παραγωγικά; Δεν είναι ας πούμε κρίμα, να συζητάμε για το αν θα καταστραφεί ένας οικισμός για να περάσει μια εθνική οδός, όταν θα μπορούσε κάλλιστα, λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω να περάσει μέσα από τις περιοχές του Ναυστάθμου;
Ενας πρόγονός μου, ο οπλαρχηγός Κωσταρός Βολουδάκης είπε στην επανάσταση του 1866 μια φράση που έχει περάσει στην ιστορία. Κοιτάζοντας από τη Μαλάξα, είπε «αν ήξεραν οι παλαιοί μας την αξία που θα χε το λιμάνι της Σούδας για τους ισχυρούς της γης, θα έριχνε εκεί μέσα ο καθένας τους κι από έναν τρόχαλο για να το φράξει και να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί πια». Υπάρχει λοιπόν μια στρατηγική σημασία, που όσο ο κόσμος είναι όπως τον ξέρουμε σήμερα, η σημασία αυτή δεν αλλάζει. Όμως, αυτό δε σημαίνει ότι η Βάση θα είναι πάντα στην ίδια έκταση που είναι τώρα. Και τα όρια μπορούν να αλλάξουν και όροι διαφορετικοί μπορεί να τεθούν για τη γειτνίαση.
Και μπορούμε να διεκδικήσουμε και καλύτερη πρόσβαση και κάποια κομμάτια τα οποία δεν χρησιμοποιούνται ίσως τώρα.
4)Ποια είναι η γνώμη σας για τις βασικές οδικές συνδέσεις, όπως ΒΟΑ – Αεροδρόμιο;
Παρότι σε αυτά προτιμώ να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη από τους ειδικούς, σαν πολίτης δεν έχω πρόβλημα να πω, ότι ειδικά στο Ακρωτήρι, οι οδικές συνδέσεις με τα Χανιά και την Εθνική Οδό είναι απαραίτητες και ότι είναι πιο μεγάλη προτεραιότητα να αναβαθμίσουμε και να βελτιώσουμε τους δρόμους που ήδη υπάρχουν, παρά να χαράξουμε νέους. Υπάρχει μια υπερχάραξη δρόμων αν θέλετε, στην Ελλάδα και στα Χανιά γενικότερα. Εχουμε δρόμους που σηκώνουν μεγάλη βελτίωση και θα πρέπει εκεί να δώσουμε έμφαση. Αλλωστε και το κόστος είναι μικρότερο.
5)Για το πρόβλημα των κεραιών και των οικοδομικών αδειών στο Χωρδάκι, έχετε ήδη πει κάποια πράγματα.
Για το θέμα των αδειών, έχω πεί και στο Χωρδάκι, ότι η πολιτεία λειτουργεί με τρόπο απαράδεκτο. Υπάρχουν πολλοί που λένε ότι δεν έχει κανένα νόημα η απαγόρευση και το δέχομαι. Παρόλα αυτά η πολιτεία δεν καταλήγει. Εγώ εύχομαι να αρθεί το συντομότερο η απαγόρευση, όμως, όσο το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας δεν καταλήγει οριστικά στο θέμα αυτό, στερεί από τους πολίτες το δικαίωμα έκδοσης οικοδομικών αδειών και στην ουσία τους στερεί από ένα συνταγματικό τους δικαίωμα. Αυτό αν είναι να γίνει, προϋποθέτει αποζημίωση. Αν δηλαδή το ΓΕΑ επιμένει στην απαγόρευση, οφείλει, από το Σύνταγμα και τους νόμους να αποζημιώσει τους Χωρδακιανούς. Οι κεραίες αποτελούν μια όχληση για την περιοχή και εάν και εφόσον συντρέχουν λόγοι νομιμότητας και επειδή είναι και προκλητικό να μη δίνονται οικοδομικές άδειες στην περιοχή αλλά να δίνονται άδειες για την εγκατάσταση κεραιών όπως έχετε γράψει κι εσείς, τότε, πρέπει να ξηλωθούν οι κεραίες και να πάνε αλλού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου