΄Τα Σεϊτάν Λιμάνια


Ένα δρόμο ασφαλτοστρωμένο, που αν και τελείωσε εδώ και λίγες βδομάδες, ήδη έχει γεμίσει με πέτρες που πέφτουν από την πλαγιά.
Ένα (κάτι σαν) μονοπάτι, που μόνο ενήλικες μπορούν να κατέβουν, ως τη θάλασσα.
Τόνους σταμναγκαθιού και θυμαριού που το καλοκαίρι μοσχομυρίζει.
Μια μικρή παραλία, απάνεμη, στην έξοδο ενός χειμάρρου, με κρυστάλλινα νερά και τυρκουάζ βυθό, περιτριγυρισμένη από επιβλητικούς όγκους μαρμάρου.
Μια χαράδρα που ανεβαίνει στο βουνό και μια κοίτη στρωμένη με νταμαρίσια άμμο και άλλα υλικά που φέρνει το νερό του χείμαρρου από τα λατομεία που βρίσκονται από πάνω.
Κάπως έτσι, με πρωτοβουλία και αγώνες του Τοπικού Συμβουλίου, ο Δήμος Ακρωτηρίου υλοποίησε την πρόσβαση του Χορδακίου στη θάλασσα. Κι ίσως είναι μοναδική περίπτωση που ένα ορεινό «ριζίτικο» όπως το λένε οι κάτοικοί του χωριό, έχει τη δική του παραλία…
Ιδανικό ησυχαστήριο, με άφθονο χώρο (η παραλία είναι μικρή σε πλάτος, αλλά έχει χώρο προς τη χαράδρα πολύ) ενδείκνυται για φυσιολάτρες, ορειβάτες, οικολογικά ευαίσθητους πολίτες που θα σεβαστούν το μέρος και θα κουβαλήσουν τα σκουπίδια τους πίσω, αντί να τα αφήσουν εδώ. Το Τοπικό Συμβούλιο σκέφτεται να χαράξει ένα μονοπάτι βατό, όπως αυτό της Αρκουδιώτισσας στο Γουβενέτο, για να μπορεί ο επισκέπτης να κατέβει χωρίς να κινδυνεύει να γκρεμοτσακιστεί.
Κύριο μέλημα των Χορδακιανών τώρα, πρέπει να είναι πως θα προστατεύσουν αυτό το μικρό παράδεισο από καταπατητές, από τη μαφία των καντινο-ομπρελάδων και τους επίδοξους κατασκευαστές που θα μυριστούν «παραδάκι» στην περιοχή και θα σπεύσουν να την καταστρέψουν τσιμεντοποιώντας την, όπως έκαναν στη Μαχαιρίδα και τον Τερσανά ή ακόμα και μετρατέποντάς την παραλία σε «ιδιωτική» κλείνοντας την πρόσβαση με ένα ξενοδοχείο όπως εχει συμβεί σε πολλές παραλίες στην Ανατολική Κρήτη. Και να βρουν έναν τρόπο οι Χορδακιανοί να αξιοποιήσουν την επισκεψιμότητα της παραλίας και να ωφεληθούν συλλογικά (κι όχι δυο τρεις μονάχα) διατηρώντας το χαρακτήρα του τοπίου αναλλοίωτο. Είναι στο χέρι μας να μην αφήσουμε να καταστραφεί ΚΑΙ αυτό το παρθένο κομμάτι του Ακρωτηρίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: