Την αποκλειστική ευθύνη για τα προβλήματα που αφορούν στο πόσιμο νερό των περιαστικών Δήμων, μεταξύ αυτών και του Δήμου Ακρωτηρίου φέρει ο ΟΑΔΥΚ, αφού ο Οργανισμός αποτελεί τον «χονδρέμπορα» του νερού την ώρα που οι Δήμοι –και η ΔΕΥΑ Ακρωτηρίου- λειτουργούν ως μεσάζοντες.
«Οταν έχουμε πρόβλημα παίρνουμε νερό από όπου μπορεί ο ΟΑΔΥΚ να μας δώσει» λέει χαρακτηριστικά ο Προϊστάμενος της Τεχνικής Υπηρεσίας της ΔΕΥΑ Ακρωτηρίου Γιάννης Αντωνακάκης, υπενθυμίζοντάς μας πως καθώς το Ακρωτήρι δεν έχει δικά του νερά, αγοράζει το πόσιμο νερό του από τον ΟΑΔΥΚ και απλώς η ΔΕΥΑΑ το μεταφέρει στους δημότες. Με αφορμή το πρόβλημα που δημιουργήθηκε στο πόσιμο νερό τον Αύγουστο, μαθαίνουμε ότι υπάρχει, εκτός από έλλειμα νερού και πρόβλημα ισότιμης αντιμετώπισης των περιαστικών Δήμων σε σχέση με το Δήμο Χανίων, εκ μέρους του ΟΑΔΥΚ.
«Είναι γνωστό ότι εμείς προμηθευόμαστε πόσιμο νερό από τον ΟΑΔΥΚ, από τα Μεσκλά και τα Μυλωνιανά, λέει ο κ. Αντωνακάκης. Υπάρχει ένα έλλειμα στην ύδρευση των Χανίων και των περιαστικών Δήμων το οποίο χρόνο με το χρόνο μεγαλώνει. Μέχρι τώρα η ΔΕΥΑ Χανίων που υδρεύεται από την Αγιά, τραβούσε ελάχιστες ποσότητες ή καθόλου, από το δίκτυο του ΟΑΔΥΚ. Φέτος η ΔΕΥΑ Χανίων τράβηξε μεγάλες ποσότητες νερού καθημερινά από τον αγωγό των Μυλωνιανών κι αυτό δημιούργησε προβλημα στους περιαστικούς Δήμους και στο Ακρωτήρι. Για να λυθεί το πρόβλημα αυτό είχαμε ένα δίλλημα: ή να διακόψουμε την παροχή ή να αναμίξουμε τα νερά των Μυλωνιανών με το νερό άρδευσης του Αποκόρωνα και να έχουμε άλλη ποιότητα νερού. Καταρχήν να εξηγήσουμε ότι τα νερά του Αποκόρωνα είναι διαφορετικά από αυτά των Μυλωνιανών – είναι καλά, αλλά ορισμένα έχουν διαφορετική γεύση, είναι γλυφά, γιατί έχουν πολλά φυσικά χλωριούχα. Όταν λοιπόν υπάρχει πρόβλημα εμείς κάνουμε πρόσμιξη των πόσιμων νερών των Μυλωνιανών και του αρδευτικού νερού του Αποκόρωνα, πάντα με την προϋπόθεση του μικροβιολογικού ελέγχου που γίνεται σε δείγματα νερού κάθε βδομάδα.
Σε αυτό προστέθηκε και το πρόβλημα της γεώτρησης του ΟΑΔΥΚ που βγάζει 900 κυβικά την ώρα. Η γεώτρηση βγήκε από βλάβη εκτός συστήματος από τις 10 έως τις 20 του Αυγούστου, άρα το σύστημα έπεσε έξω κατά 20-22.000 κυβικά το 24ωρο, έτσι υπήρξε πρόβλημα ως προς την ποιότητα κι όχι ως προς την ποσότητα του νερού που πήγε στον κόσμο. Ο κόσμος λοιπόν είχε δίκιο που ανησύχησε για τη γεύση του νερού, γιατί εμείς αυξήσαμε τα χλώρια στο νερό που πήραμε για να σκοτώσουμε τα μικρόβια κι έτσι άλλαξε τελείως η γεύση του. Όταν λοιπόν υπήρχε πρόβλημα έμπαινε νερό με περισσότερα χλωριούχα στο δίκτυο των περιαστικών και σε αυτό προστέθηκε η χλωρίωση που κάναμε εμείς για να σιγουρευτούμε ότι ο κόσμος θα πάρει καλό νερό.
Το νερό που ήπιαν οι Ακρωτηριανοί εκείνες τις μέρες ήταν καλό, πολύ καλύτερο από άλλες περιοχές της Κρήτης. Αυτό συμβαίνει μόνο στους περιαστικούς Δήμους, γιατί η ΔΕΥΑ Χανίων εκτός από τις δικές της πηγές, όταν παίρνει παραπάνω νερό το παίρνει από τα Μυλωνιανά που είναι εγγυημένη η ποιότητά του.»
Το πρόβλημα που παρουσιάστηκε το δεύτερο δεκαήμερο του Αυγούστου στο πόσιμο νερό του Ακρωτηρίου –και που θα παρουσιάζεται όλο και πιο συχνά τα επόμενα καλοκαίρια- δείχνει ότι κάτι πρέπει να αλλάξει σύντομα στη διαχείριση των υδατικών πόρων του νομού, τόσο σε επίπεδο έργων, όσο και σε επίπεδο θεσμών και δεν είναι λίγοι αυτοί που μιλάνε για την ανάγκη ύπαρξης ενός φορέα ενιαίας διαχείρισης των νερών του νομού προκειμένου να υπάρξει ισοτιμία. Τα νερά λιγοστεύουν στο νομό, αλλά παράλληλα σπαταλώνται. Το είπε εντέχνως ο Δ/ντής του ΟΑΔΥΚ κ. Σπανουδάκης ότι «θα αντιμετωπίσουμε πρόβλημα τους επόμενους μήνες» αλλά δεν είπε όλη την αλήθεια.
«Το σύστημα στο νομό Χανίων είναι οριακό» τονίζει ο κ.Αντωνακάκης «κι αν δεν τελειώσει το φράγμα και το ταχυδιυληστήριο δε θα λυθεί το πρόβλημα. Αλλά πέρα από αυτό, στο Ακρωτήρι, που δεν έχουμε δικό μας νερό, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στη χρήση του, ώστε να έχουμε τη μικρότερη δυνατή σπατάλη και απώλεια. Σήμερα χάνουμε το 30-33% του νερού ετησίως, δηλαδή, από τα τρία εκατομμύρια κυβικά, το ένα δεν ξέρουμε που πάει και είναι κλεψιές και διαρροές. Ελπίζουμε ότι με τα έργα που φτιάχνουμε τώρα στο Ακρωτήρι αυτές οι ποσότητες να μειωθούν».
Στις αναλύσεις που δημοσιεύουμε –όπως κάθε μήνα- φαίνεται η ποιότητα του νερού που ήπιαμε την περίοδο 10-20 Αυγούστου, ενώ αναφέρουμε και την ποσότητα χλωριούχων σε μία από τις μετρήσεις που έγιναν δειγματοληπτικά ενώ υπήρχε το πρόβλημα.
Χλωριούχα (Chlorides - Cl-)
Είναι ευρέως διαδεδομένα στη φύση σαν άλατα νατρίου, καλίου και ασβεστίου. Προέρχονται από τη διάβρωση των βράχων. Επειδή είναι πολύ ευκίνητα και ευδιάλυτα εισδύουν στο έδαφος ή μεταφέρονται σε κλειστές δεξαμενές και τους ωκεανούς. Μπορεί όμως να προκύψουν από τη χρήση λιπασμάτων, από λύματα και βιομηχανικά απόβλητα ή διείσδυση θαλασσινού νερού σε παράκτιες περιοχές.
Δεν έχουν επιβλαβή επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά σε υψηλές συγκεντρώσεις δίνουν στο πόσιμο νερό γλυφή γεύση.
Η απότομη αύξηση των χλωριόντων στο νερό, αν δεν οφείλεται στην είσοδο θαλασσινού νερού, δείχνει πιθανή ρύπανση από λύματα και απαιτείται άμεση επιτόπια υγειονομική επιθεώρηση. Η ρύπανση πρέπει να επιβεβαιωθεί και με άλλες μετρήσεις (μικροβιολογικές, αμμωνία, νιτρώδη).
Επειδή δεν έχει παρατηρηθεί τοξικότητα των χλωριόντων στον άνθρωπο δεν έχει καθορισθεί ανώτατο επίπεδο στο πόσιμο νερό.
Υγειονομική Διάταξη για το πόσιμο νερό, (Α5/288/23-1-86 ΦΕΚ 53/Τεύχος Β'/20-2-86)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου