«Το άλογο, αν το αγαπάς σου ανταποδίδει» λέει ο Γιώργος ο Λιονάκης από τις Στέρνες, που κάποτε είχε 17 άλογα στην κατοχή του. Ο Γιώργος αγαπά τα δύο άλογα που έχει σήμερα και τα θεωρεί μέλη της οικογένειας.
Η αλήθεια είναι, πως αν δεν ζεις με τα άλογα δεν μπορείς να καταλάβεις σε βάθος την ομορφιά τους και τη χαρά που προσφέρουν. Κάτι θα ξέρουν γι αυτό οι δώδεκα ιδιοκτήτες αλόγων που ζουν στο Ακρωτήρι (τόσους ξέρουμε εμείς). Οι αλογατάρηδες του Ακρωτηρίου μας δείχνουν τα ζώα τους με περηφάνια, και τους μιλούν με τρυφερότητα που τα άλογα φαίνονται να νιώθουν. «Πρέπει να τους μιλάς και να τα φροντίζεις και να τους δείχνεις την αγάπη σου» λέει ο Γιώργος, ενώ ο Μιχάλης Κελάκης συμπληρώνει «την ώρα που χαϊδεύω τη μικρή φοράδα, γυρίζει το κεφάλι της και μου κάνει ένα νεύμα σα να μου λέει ευχαριστώ». Ο Μιχάλης, αποψιλώνει το χωράφι του από τα πετραδάκια για να μην πληγώσουν τα πόδια της, ενώ ο Γιώργος βουρκώνει όταν μιλάει για το πουλάρι που κάποτε έχασε και μου το δείχνει στο κινητό. Ο Βασίλης ο Πετράκης, που δένει συχνά τα δύο πόνυ του στο βενζινάδικό του στα Κουνουπιδιανά, δείχνει να απολαμβάνει την ομορφιά και την εξυπνάδα τους. Σχεδόν όλοι οι «αλογατάρηδες» του Ακρωτηρίου είναι ερασιτέχνες, μερακλήδες, με περισσή ευαισθησία και αγάπη για το ζώο, που δεν μετριέται ούτε σε χρήμα ούτε σε χρόνο. Υπάρχουν βέβαια και οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τα άλογα για την ικανοποίηση του «εγώ» τους, τα επιδεικνύουν όπως άλλοι επιδεικνύουν ένα ακριβό αυτοκίνητο, τα βάζουν σε επικίνδυνες κόντρες και τα ταλαιπωρούν. Ακούσαμε για ιδιοκτήτη αλόγου ο οποίος για να επιβεβαιώσει τον «αντρισμό» του απέναντι στο άλογο και να του επιβληθεί, κατάφερε να του κόψει το κεφάλι χτυπώντας το με ένα φτυάρι.
Κατά κανόνα πάντως, τα άλογα, προκαλούν την ευαισθησία των κατόχων τους, δένονται πολύ μαζί τους, ασκούν την πίστη τους και μοιάζουν να ναι καλοί εξομολόγοι. Είναι τόσο έξυπνα όσο χρειάζεται για να επικοινωνήσεις μαζί τους. Τα άλογα, μας λέει η Ολγα Λεβεντάκη, που έχει την όμορφη Δάφνη, έχουν μια ιδιαίτερη «συναισθηματική νοημοσύνη» και μια πολύ καλή μνήμη – «θυμούνται τις συμπεριφορές των ανθρώπων, καλές και κακές και συμπεριφέρονται κι αυτά ανάλογα». Και σίγουρα προσφέρουν στον αναβάτη, ψηλά ποσοστά αδρεναλίνης κι εκείνη την πρωτόγονη αίσθηση ελευθερίας που δύσκολα μπορεί κανείς να περιγράψει.
Πέρα από αυτά, ο ιδιοκτήτης ενός αλόγου, είναι ένας πολυάσχολος χομπίστας. Συναντιέται με άλλους (παρέες 10-15 ατόμων βολτάρουν συχνά στο Ακρωτήρι) ή κουβαλάει τα άλογά του σε παγκρήτιες ή πανελλαδικές συναντήσεις, παρουσιάσεις και αγώνες. Η ενασχόληση με τις ράτσες και καμιά φορά οι συγκρίσεις, γεννούν πάθη ανάμεσά τους. Κάποιοι από αυτούς συντηρούν Γιοργαλίδικα άλογα, τη γνήσια Κρητική ράτσα που διακρίνεται για την περπατησιά της, τον «πλαγιοτροχασμό» και επιβραβεύονται γι αυτή τους την επιλογή με μια κρατική επιδότηση, αφού δεν αφήνουν τη ράτσα να χαθεί. Μόνο στο Ακρωτήρι υπάρχουν, απ’ όσο μπορέσαμε να μάθουμε, οκτώ Γιοργαλίδικα.
Δεκατέσσερις ιδιοκτήτες και περισσότερα από 30 άλογα. Δεν είναι τυχαίο που το Ακρωτήρι «φιλοξενεί» τόσους «αλογατάρηδες». Οπως μας λέει ο Μιχάλης Κελάκης που έχει ένα άσπρο άλογο καλπασμού κι ένα «ινδιάνικο», στο Ακρωτήρι «έχουμε το πλεονέκτημα του χώρου και το συνδυασμό θάλασσας – στεριάς που μας προσφέρει όμορφες διαδρομές».
Ο Βασίλης Πετράκης που μαζί με τον Αποστόλη Αποστολάκη (της γνωστής ψαροταβέρνας) έχουν δύο πονυ και δύο Γιοργαλίδικα, μας είπε μερικές διαδρομές, χαρακτηριστικές για το Ακρωτήρι:
-Χωραφάκια – Αγία Τριάδα μέσα από το χωματόδρομο του Ξηρόκαμπου
-Τερσανάς – Σταυρός (από την πλευρά της θάλασσας εννοείται)
-Περβολίτσα – Στέρνες – Μαράθι
-Μουζουράς – Αγία Τριάδα
Ο χώρος που σταυλίζουν τα άλογα είναι σημαντικός, τόσο για να κινούνται όσο και για να μένουν καθαρά. Τα άλογα θέλουν συχνό βούρτσισμα, μόνιμα φρέσκο νερό και τάισμα δυο φορές την ημέρα. Εμβόλια και αποπαρασίτωση όπως όλα τα οικόσιτα, πετάλωμα κάθε δίμηνο (στο Ηράκλειο) και κάθε δυο τρείς μέρες βόλτα. Από 150 έως 200 ευρώ το μήνα μπορεί να στοιχίσει η φροντίδα ενός αλόγου, ανάλογα βέβαια και με τον ιδιοκτήτη. Τα άλογα είναι ευαίσθητα και αρρωσταίνουν εύκολα ενώ, σύμφωνα με την Ολγα, «δεν υπάρχει ειδικευμένος γιατρός στα Χανιά, έτσι αν αρρωστήσουν πρέπει ή να τα πάμε στο Ηράκλειο ή να έρθει ο γιατρός εδώ, κι αυτό όπως καταλαβαίνετε στοιχίζει πολύ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου