Επιφυλακτικός είναι ο Δήμος Ακρωτηρίου όσο και οι εργαζόμενοι της ΔΕΥΑ Ακρωτηρίου στο ενδεχόμενο συνένωσης με τη ΔΕΥΑ Χανίων και με τους όμορους Δήμους Σούδας, Ελ. Βενιζέλου και Θερίσσου που συμμετείχαν ως τώρα στον κοινό σύνδεσμο για την υλοποίηση του αποχετευτικού έργου. Οι Δήμοι θα παραλάβουν σύντομα το έργο και το μεγάλο θέμα είναι ποιος φορέας και με τι συνθήκες και τεχνογνωσία θα διαχειρίζεται το δίκτυο, ποιο κόστος θα επιβαρύνει τον καταναλωτή;
Πάντως άρχισε η διαδικασία παραλαβής του αποχετευτικού από τη ΔΕΥΑ Ακρωτηρίου: Μέχρι τέλος του Ιούλη θα γίνουν οι δοκιμές των αντλιοστασίων, μέχρι τέλος Σεπτέμβρη-Οκτώβρη θα γίνει ο έλεγχος και η παράδοση των δικτύων αποχέτευσης και μέχρι τέλος του έτους θα γίνει η τυπική, διοικητική παράδοση. Ταυτόχρονα, κύριο θέμα για μας τους καταναλωτές είναι το κόστος σύνδεσης το οποίο κατά πληροφορίες μας θα φτάνει τα 1500 ευρώ, ενώ υψηλά όπως είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο φύλλο μας θα είναι τα πάγια τέλη και το κόστος χρήσης που θα ορίζεται βάση της κατανάλωσης του νερού.
Πριν φτάσουμε εκεί όμως το θέμα που μπαίνει επιτακτικά είναι κυρίως πολιτικό και αφορά στο ποιος φορέας ή ποιοι φορείς θα παραλάβουν το έργο. Εκτός από τη ΔΕΥΑ Ακρωτηρίου όλοι οι άλλοι, ζητούν τη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα, δηλαδή μίας ΔΕΥΑ που θα διαχειρίζεται το αποχετευτικό δίκτυο του οποίου τελικός αποδέκτης είναι η ΔΕΥΑ Χανίων και ο Βιολογικός του Κουμπελή. Ο Δήμος Ακρωτηρίου που είναι ο μόνος από τους όμορους που τυπικά μπορεί να διαχειριστεί μόνος του το δίκτυό του, αφήνει ως τώρα ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα και σύμφωνα με δηλώσεις που έκανε ο κ. Κυνηγός στη δική μας εφημερίδα, «εμείς έχουμε το εργαλείο που θα διαχειριστεί το έργο, τη ΔΕΥΑΑ, αλλά είμαστε ανοικτοί σε κάθε συζήτηση για συνένωση».
Όλα αυτά φυσικά, προς μεγάλη απογοήτευση της ηγεσίας της ΔΕΥΑ Χανίων, δηλαδή του κ. Βιρβιδάκη και του αντιπροέδρου κ. Ντάλλα, που διαβλέπουν μια πιθανή διέξοδο στην αποπληρωμή του υψηλού χρέους (9-10 εκατ. Ευρώ) που βαρύνει τη ΔΕΥΑΧ, στις πλάτες των δημοτών των άλλων Δήμων που θα συμμετέχουν στον κοινό φορέα.
Θέση των εργαζομένων των άλλων ΔΕΥΑ του νομού (ΔΕΥΑΧ, ΔΕΥΑΒΑ, ΔΕΥΑ Γεωργιούπολης) που μαζί με αυτούς της ΔΕΥΑ Ακρωτηρίου αποτελούν ένα ενιαίο σωματείο, είναι όπως μας λέει ο Πρόεδρος τους, «ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν αποσπασματικά το αποχετευτικό οι Δήμοι και δεν μπορεί να κάνει ο καθένας τη δική του ΔΕΥΑ. Παράλληλα, η διαχείριση υδατικών πόρων, τα λύμματα, τα όμβρια, δεν έχουν σύνορα. Δηλαδή, αφού τα λύμματα όλων των όμορων Δήμων θα καταλήγουν σε έναν βιολογικό, του Κουμπελή, θα ενοποιηθούν. Το ίδιο ισχύει και για τα όμβρια, όλα καταλήγουν στη θάλασσα, ενώ και στη διαχείριση των νερού δεν υπάρχει «δικό μου» νερό και «δικό σου». Λέμε λοιπόν ότι τα θέματα αυτά χρειάζονται μια ενιαία διαχείριση.»
Η ανάγκη συνεργασίας προκύπτει πια και από τις προϋποθέσεις που βάζει η Ευρωπαϊκή Ενωση για τις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ, που αφορούν μόνο μεγάλα ενιαία έργα. «Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει συνεργασία, συμπληρώνει ο κ. Λατινάκης. Όπως μας λένε από την Περιφέρεια, ή θα γίνουν προγραμματικές συμβάσεις με τη ΔΕΥΑ Χανίων (που έχει και την τεχνογνωσία και το προσωπικό και την υλικοτεχνική υποδομή για τη διαχείριση του έργου) ή θα γίνει ένας ενιαίος φορέας σε όλη την περιοχή, αφού η δημιουργία χωριστών ΔΕΥΑ σε κάθε Δημο (εκτός του Ακρωτηρίου) δεν θεωρείται βιώσιμη λύση.»
Συγχώνευση
ή συνεργασία;
Οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν ότι για όλα τα θέματα υπάρχουν νομικές λύσεις, που εξαρτώνται από την πολιτική βούληση των Δημάρχων. Επίσης γνωρίζουν ότι η συγχώνευση ή η συνένωση των ΔΕΥΑ του κάμπου των Χανίων κάποια στιγμή θα είναι μονόδρομος. Ο Δήμαρχος Σούδας Γιάννης Περάκης είναι ο πρώτος που πήγε το θέμα παραπέρα, προτείνοντας έναν ενιαίο φορέα διαχείρισης για όλο το νομό Χανίων, κάτι που όπως λένε, θέτει σε αμφισβήτηση το λόγο ύπαρξης του ΟΑΔΥΚ. Συκεκριμένα ο κ. Περάκης, έχει δηλώσει σε παλιότερη συνέντευξή του στην εφημερίδα μας: «Σήμερα δεν μπορούμε πια να μιλάμε για πολλούς διαφορετικούς φορείς διαχείρισης δικτύων ακαθάρτων στον ίδιο πολεοδομικό ιστό. Ακόμα και σε επίπεδο νομού ένας τέτοιος φορέας διαχείρισης είναι μικρός. Για παράδειγμα, οι προδιαγραφές της ευρωπαϊκής ένωσης στον έλεγχο της ποιότητας του νερού και τον τρόπο που γίνεται η επεξεργασία των λυμμάτων αναγκάζουν τη ΔΕΥΑ Χανίων να συνεργάζεται με τη ΔΕΥΑ Ηρακλείου. Είναι τόσο μεγάλα τα κόστη και τόσες πολλές οι υποδομές που δε γίνεται διαφορετικά. Όταν σε μια επαρχία όπως αυτή της Μασσαλίας στη Γαλλία που είναι σαν την Ελλάδα στο μέγεθος υπάρχουν δύο ή τρεις φορείς διαχείρισης των βιολογικών καθαρισμών και των υδάτων, καταλαβαίνετε ότι το να μιλάμε στα Χανιά για 3, 4 ή 5 ΔΕΥΑ, είναι ανώφελο.........Τώρα, όσον αφορά στην παρούσα φάση, οι Δήμοι Σούδας, Ακρωτηρίου, Θερίσσου και Ελ. Βενιζέλου συνεργαζόμαστε αρμονικότατα με τη ΔΕΥΑΧ . Στη συνέχεια, επιβάλλεται από την Ε.Ε. και δεν θα πάρουμε δεκάρα για να συνεχιστεί το έργο μετά το 2008, εάν μέσα σε αυτό το χρόνο δεν έχουμε δώσει τη λύση της κοινής διαχείρισης αυτού του έργου.»
Το πρόβλημα προκύπτει στο θέμα συνεργασίας της ΔΕΥΑ Χανίων με τη ΔΕΥΑ Ακρωτηρίου, καθώς η πρώτη έχει χρεωθεί με ένα υπέρογκο δάνειο το οποίο ξεπληρώνουν οι Χανιώτες μέσα από το πάγιο του λογαριασμού. Είναι φυσικό η ΔΕΥΑΧ να θέλει να μετακυλίσει το κόστος αυτό στους δημότες των άλλων Δήμων που θα συνεργαστούν μαζί της και είναι θέμα πολιτικής βούλησης των Δημάρχων που θα «υπογράψουν» με τη ΔΕΥΑΧ να διαπραγματευτούν το θέμα προς όφελος των δημοτών τους. Εδώ δυστυχώς παρεμβαίνουν και οι κομματικές γραμμές που έτσι κι αλλιώς δε λαμβάνουν υπόψη τους τα συμφέροντα των πολιτών, αλλά των παραγόντων. Και αυτός ο διάχυτος φόβος οδηγεί το σύνολο του Δημοτικού Συμβουλίου Ακρωτηρίου σχεδόν, αλλά και τους εργαζόμενους στη ΔΕΥΑΑ που έχουν λάβει άλλες αποφάσεις από αυτές του σωματείου τους, να βλέπουν αρνητικά τη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα διαχείρισης του αποχετευτικού. Στο αρνητικό αυτό κλίμα συμβάλλει τόσο ο γνωστός πλέον επεκτατισμός του Δήμου Χανίων, όσο και η αδυναμία του Δημάρχου Χανίων να συνεργαστεί με οποιονδήποτε.
Να σημειωθεί ότι ταυτόχρονα, η ΔΕΥΑΧ μπορεί να χρησιμοποιεί το τυπικό πρόσχημα της επέκτασης του Βιολογικού του Κουμπελή προκειμένου να δεχτεί το νέο όγκο λυμμάτων για να αυξήσει το κόστος. Το πρόβλημα που έχουν να διαχειριστούν όλοι οι Δήμαρχοι του κάμπου των Χανίων είναι το μονοπώλιο του μεν ΟΑΔΥΚ στο νερό, της δε ΔΕΥΑΧ στα λύμματα. Καθένας μπορεί τώρα να θέτει το πλαφόν του, πάνω από το οποίο πρέπει να κοστολογούνται οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης για τον καταναλωτή.
Όπως και να ‘χουν τα πράγματα, το αποτέλεσμα αυτών των αδυναμιών, θα φανεί όπως πάντα, στο φουσκωμένο λογαριασμό που θα πληρώσουν οι δημότες του Ακρωτηρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου