Στο ξεκίνημα του διαλόγου για τον Καποδίστρια Β’ πρέπει κάποιος να παραθέσει μερικές αλήθειες – που μπορεί στην πορεία να μας αποκρύψουν – και καλύτερα στην αρχή, παρά στο τέλος…
Αν και η συνένωση των μικρών Δήμων σε μεγάλους γίνεται με το σκεπτικό «η ισχύς εν τη ενώση» δηλαδή με το σκεπτικό της καλύτερης διαχείρισης λόγω των υπηρεσιών και του προσωπικού που συγχωνεύονται, οι πόροι για τη διαχείριση αυτή δεν αυξάνονται, όσο αυξάνονται οι αρμοδιότητες που δίνονται στους Δήμους. Ετσι έγινε στον πρώτο Καποδίστρια, έτσι θα γίνει και στον δεύτερο. Θα πουν ξανά στους Δημάρχους «βγάλτε τα πέρα μόνοι σας».
Μπορούμε να έχουμε δυναμικούς, μεγάλους Δήμους; Είμαστε έτοιμοι, οι Ελληνες, να ξεπεράσουμε τον τοπικισμό που μας διχάζει; Τι είναι αυτό που θα κάνει τους Αση – Γωνιώτες να συνενωθούν με τον ομορο Δήμο τους, ή αν έχει αλλάξει κάτι στη νοοτροπία των κατοίκων μικρών Δήμων που κάποτε ήταν έτοιμοι να καταθέσουν τα εκλογικά τους βιβλιάρια, αν τους υποχρέωνε η πολιτεία να υπαχθούν σε ένα κοινό Δήμο, με διπλανά χωριά με τα οποία διατηρούν «βεντέτες». Ζουν ακόμα πολλά χωριά υπό τον κανόνα της πάνω και της κάτω «γειτονιάς» που μαλώνουν για το από πού θα περάσει ο δρόμος…
Εχω ξαναγράψει, ότι ο σχεδιασμός του Καποδίστρια Β’ θα στηριχθεί κατά ένα μεγάλο μέρος, όχι σε διοικητικά κριτήρια, αλλά σε πολιτικά. Με απλά λόγια: η κυβέρνηση που θα τον υλοποιήσει, θα ακολουθήσει την τακτική «διαίρει και βασίλευε». Αν για παράδειγμα είναι ακόμα κυβέρνηση η Ν.Δ. θα προσπαθήσει να συρρικνώσει τους πράσινους Δήμους και να μεγαλώσει τους μπλε, κοιτάζοντας να «τακτοποιήσει» τους δικούς της Δημάρχους, ώστε να επανεκλεγούν. Το αντίστροφο θα κάνει μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Στα δικά μας τώρα, ο προβληματισμός που κυριαρχεί όσον αφορά στο Δήμο Ακρωτηρίου είναι αν θα συνενωθεί με το Δήμο Χανίων, αν θα συνενωθεί με το Δήμο Σούδας ή αν θα παραμείνει μόνος του. Με βασική συνισταμένη το πολιτικό κριτήριο όπως το εξήγησα πριν, η πρώτη περίπτωση μοιάζει περισσότερο με συγχώνευση του Δήμου μας στο Δήμο Χανίων, μια και ο μεγάλος θα φάει το μικρό κι επειδή η νοοτροπία της επέκτασης των Χανίων προς το Ακρωτήρι κυριαρχεί και στο πολεοδομικό και στην αποκέντρωση των προβλημάτων, είναι λογικό να συμπεραίνουμε ότι η συνένωση αυτή θα είναι καταστροφική για το Ακρωτήρι. Πολιτικά, η συγχώνευση αυτή θα σήμαινε, την πλήρη κυριαρχία του φοροεισπράκτορα των Χανίων Βιρβιδάκη και στις επόμενες εκλογές.
Πρέπει τέλος, να μετρηθεί το δεδομένο, ότι τα Χανιά και το Ακρωτήρι έχουν ήδη ενωθεί πολεοδομικά κι έχουν κοινό, σχεδόν κοινωνικό ιστό, αν και εντελώς, διαφορετική και σε άλλη ταχύτητα ανάπτυξης, αγορά.
Το πολιτικό κριτήριο μπαίνει σε δεύτερη προτεραιότητα στην περίπτωση συνένωσης του Ακρωτηρίου με το Δήμο Σούδας, όπου τα συμφέροντα και τα γεωγραφικά όρια είναι κοινά με δυνατότερα σημεία, τον κόλπο της Σούδας και το αποχετευτικό.
Στη Σούδα, όπου ο Δήμος Ακρωτηρίου έχει τη μικρότερη πρόσβαση τα προβλήματα ρύπανσης και όχλησης είναι κοινά. Στην προσπάθεια της όσο το δυνατό μεγαλύτερης πρόσβασης στον έλεγχο και τη διαχείριση των του λιμανιού θεμάτων, πράγματι, δύο Δήμοι θα τα καταφέρουν καλύτερα από έναν. Οι δημοτικές και κοινωνικές υπηρεσίες, ο άξονας σύνδεσης του ΒΟΑ με το Αεροδρόμιο, το κοινό αποχετευτικό δίκτυο και ο φορέας που θα δημιουργηθεί για τη διαχείρισή του, ακόμα και η αστυνόμευση που γίνεται από το ίδιο τμήμα, αποτελούν τα πρώτα σημεία όπου θα βασιστεί μια συζήτηση ανάμεσα στους δύο Δήμους. Υπάρχουν βέβαια και αγκάθια – θέματα όπως αυτό των εγκαταστάσεων καυσίμων. Ιδωμεν…
Για την τρίτη πιθανότητα, του να παραμείνει ο Δήμος
Ακρωτηρίου μόνος, λίγα νομίζω μπορούν να ειπωθούν, καθώς το σχέδιο είναι ξεκάθαρο. Οσοι δεν αποφασίσουν μόνοι τους να συνενωθούν με άλλους Δήμους, κινδυνεύουν να αποφασίσουν άλλοι γι αυτούς!
Στα πλαίσια αυτά, το Ημερολόγιο Ακρωτηρίου συμβάλλει καθοριστικά στο διάλογο που ξεκίνησε για το μέλλον του Δήμου Ακρωτηρίου και καλεί όλους, θεσμικούς εκπροσώπους και απλούς πολίτες να καταθέσουν τις απόψεις τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου