Τα Μουσεία είν' ωραία, αρκεί να έχουν μια κάποια χρήση. Δηλαδή, το μουσείο δεν το κάνεις για να βαυκαλίζεσαι πως έκανες ένα Μουσείο (αν είσαι Δημοτική Αρχή ας πούμε) ούτε για να το βλέπουν δυο σχολειά, μια δυό φορές το χρόνο.
Αυτό παρολίγο να γίνει στις Στέρνες: άλλο ένα λαογραφικό μουσείο με μηδενική σχεδόν επισκεψιμότητα σε ένα κτίριο που θα μπορούσε να έχει μεγάλη χρησιμότητα για την κοινωνία. Τα λαογραφικά μουσεία (και τέτοια υπάρχουν πάρα πολλά στο νομό μας) εξυπηρετούν μόνο τον τοπικισμό αυτών που τα στήνουν και τα εμπλουτίζουν με εκθέματα. Θα μπορούσε να υπάρχει ΕΝΑ, σοβαρό, λαογραφικό μουσείο στα Χανιά, με οργανωμένο εκθετήριο που θα έχει τα πάντα μέσα, από ελαιοτριβεία μέχρι αργαλειούς σε λειτουργία. Αλλά όχι: ο καθένας που έχει ένα υνί κι ένα λυχνάρι, θέλει να το εκθέσει στο χωριό του για να του πουν μπράβο γι αυτό.
Ευτυχώς, στις Στέρνες, ακόμα και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της πλειοψηφίας (αν και όχι όλοι) καταψήφισαν την πρόταση της αντιδημάρχου κ. Κοντολαιμάκη για τη δημιουργία Λαογραφικού Μουσείου στο κτίριο Σκουλά, η οποία πρόταση περιλάμβανε και μελέτη και καταστατικό και προϋπολογισμό - όλα έτοιμα δηλαδή σε χρόνο ντετέ, τη στιγμή που άλλα μουσεία με ουσιαστικότερη συμβολή και μοναδικότητα, όπως το Σπηλαιολογικό έχουν βαλτώσει εδώ και χρόνια στην αδράνεια. Ε όχι δα! Υπάρχει και μια λογική προτεραιότητα!
Το Σπηλαιολογικό Μουσείο που κατά την προσωπική μου άποψη δεν θα γίνει ποτέ κι αν γίνει δε θα λειτουργεί όπως πρέπει αφού δεν έχει πια την πρακτική και ηθική στήριξη της Σπηλαιολογικής Εταιρείας Κρήτης.
Βεβαίως, η αντιπολίτευση καταψήφισε την πρόταση των Στερνών για δικούς της λόγους, μια και επί της θητείας Γιαννακάκη ως πλειοψηφία τότε, προσπάθησε να κάνει ένα ανάλογο Λαογραφικό Μουσείο στο μοναστηριακό κτίσμα του Αη Γιάννη του Ελεήμονα, αλλά η ενορία δεν το δέχτηκε, μια και το κτίριο είχε παραχωρηθεί στην (πάλαι ποτε) Εταιρεία Προόδου Ακρωτηρίου, η οποία ξεκίνησε την αναστήλωσή του, όχι για το χατήρι του κάθε παραγοντίσκου, αλλά για να διαμορφωθεί εκεί, η κεντρική πολιτιστική υποδομή όλου του Ακρωτηρίου. Μια ιδέα που τώρα πια έχει εγκαταλειφθεί, μια και η ανάγκη για τέτοιους χώρους δεν καλύπτεται από το συγκεκριμένο κτίριο.
Αλλη μια προσπάθεια που είχε ξεκινήσει στην αρχή της τετραετίας αλλά δεν προχώρησε -λόγω αδιαφορίας πιστεύω- ήταν το Κινηματογραφικό Μουσείο, που με αφορμή το γύρισμα της ταινίας του Ζορμπά στο Σταυρό, θα στέγαζε υλικό κυρίως του γνωστού Δ/ντη φωτογραφίας της ομώνυμης ταινίας Walter Lassaly και κάποιες συνεδριακές εκδηλώσεις για τον Καζαντζάκη. Το οικόπεδο είχε βρεθεί και μια αρχιτεκτονική προμελέτη επρόκειτο να συνταχθεί δωρεάν, αλλά έμενε να τα βρει ο Δήμος με την Ι.Μ. Αγίας Τριάδας στην οποία ανήκουν και τα δύο προτεινόμενα οικόπεδα, για να γίνει η αγορά ή η παραχώρηση. Στην προσπάθεια θα συμμετείχε και η Πολιτιστική Επιτροπή, έγινε μάλιστα τότε και μια εκδήλωση για να τιμηθεί ο Lassaly και να ξεκινήσει η διαδικασία ίδρυσης. Κρίμα για το Σταυρό που σταμάτησε η προσπάθεια.
Στο μεταξύ τα μόνα μουσεία που φαίνεται ότι "φτουράνε" στο Ακρωτήρι είναι τα εκκλησιαστικά κι απο τέτοια έχουμε δυό: ένα στις Στέρνες που το έστησαν άνθρωποι της Ενορίας και έχει πράγματι καταπληκτικά εκθέματα κι ένα (το γνωστό παλιό που αναδιοργανώθηκε σε κατάλληλο χώρο) της Ι.Μ. Αγίας Τριάδας.
Και μένουμε με το ερώτημα γιατί τα δύο τελευταία να μη γίνουν ένα, ώστε να κερδίσουν το ένα από το άλλο και σε επισκεψιμότητα όσο σε αξία.
Οταν μιλάμε για μουσεία, είναι καλό να θυμόμαστε, αυτό που πολύ σωστά επιμένει να λέει ο καθηγητής του Πολυτεχνείου και μέλος του φορέα του Σπηλαιολογικού Μουσείου Ακρωτηρίου κ. Μανούτσογλου, ότι τα ΜΟυσεία είναι μια σοβαρή υπόθεση, το στήσιμό τους απαιτεί επιστημονική προσέγγιση και όχι προχειροδουλειές. Ας μη συγχέουμε την έννοια του "ΜΟυσείου" με αυτήν του "Εκθετήριου".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου