Το άγνωστο δάσος των Καθιανών: 200 στρέμματα αναξιοποίητου πάρκου!

200 στρέμματα αναδασωμένης έκτασης, ένα πανέμορφο δάσος γεμάτο πεύκα, κυπαρίσσια, λαχταριστές κουμαριές, μυρωδάτες λεβάντες και χιλιάδες άλλα ενδημικά είδη της ακρωτηριανής φύσης, μια εποχιακή λιμνούλα ανάμεσα στους ευκάλυπτους που την άνοιξη γεμίζει βατράχια και αγριόπιες, ένα δάσος σπαρμένο μονοπάτια, ξύλινα παγκάκια κι ένα μικρό περίπτερο στην κορφή για την πυροπροστασία.
Ένα μέρος ιδανικό για περιπάτους μέσα στο πράσινο, για οικογενειακά πικνικ, για εκπαιδευτικές επισκέψεις σχολείων. Ένα πάρκο με τα όλα του δηλαδή.
Αυτό που δεν ξέρετε ίσως, είναι πως το πάρκο αυτό βρίσκεται στο Ακρωτήρι, στα Καθιανά. Λογικό. Ακόμα και στο Δήμο κάποιοι, αγνοούν την ύπαρξή του.

Μιλάμε για το Πάρκο του Ανεμόμυλου στα Καθιανά, μια έκταση αναδασωμένη που ανήκει στο Δασαρχείο, το οποίο ολοκλήρωσε εδώ και λίγα χρόνια εκεί ένα έργο πυροπροστασίας, χρηματοδοτούμενο από το ΠΕΠ Κρήτης με 118.000 ευρώ!
Αλλά τι αξία έχουν τα έργα, όταν δεν τα χαίρεται κανείς; Είναι η δεύτερη φορά που γράφουμε για το Πάρκο αυτό, μια και την πρώτη φαίνεται πως δεν την πρόσεξαν οι…ιθύνοντες.
Οι ιθύνοντες, που συνήθως μας καλούν σε εκδηλώσεις δενδροφυτεύσεων πλούσιες σε παχιά λόγια για το περιβάλλον αλλά μετά «ξεχνούν» να φροντίσουν για το πότισμα των δέντρων που φυτεύουν, οι ιθύνοντες αφήνουν το δάσος αυτό να ερημώνει, απότιστο, αφρόντιστο και κυρίως, αναξιοποίητο. Γιατί μπορεί το πάρκο να ανήκει στο Δασαρχείο, όμως το έργο έγινε για την κοινωνία και πρέπει να παραδοθεί σε αυτήν.
Προς το παρόν, το δάσος έχει «παραδοθεί» αμαχητί στους κηνυγούς και τους βοσκούς της περιοχής που ανοίγουν τρύπες στην περίφραξή του και βάζουν τα κατσίκια μέσα να βοσκήσουν, τα δεντράκια που πιθανόν φύτεψαν τα ίδια τους τα παιδιά σε κάποια από τις αναδασώσεις που έγιναν εκεί πριν από χρόνια. Τα μονοπάτια και ο δρόμος που το διασχίζουν είναι σπαρμένα από κάλυκες φυσιγγιών και καβαλίνες. Οι ευφυείς αυτοί ελληναράδες, δε σκέφτονται πως από την αξιοποίηση του πάρκου και την προστασία του θα μπορούσαν να λάβουν περισσότερα οφέλη, απ’ότι από την καταστροφή του.

Το 2004, η τότε υπεύθυνη από πλευράς Δασαρχείου για το έργο, η κ. Σκλαβάκη μας έλεγε:
«Παλιότερα είχε γίνει μια αναδάσωση από το Δασαρχείο και από εθελοντικές ομάδες (σχολεία- προσκόπους κ.α.). Η Δ/νση Δασών ενέταξε μέσω του ΠΕΠ Κρήτης ένα έργο προστασίας – με αφορμή τον πυρόπληκτο χαρακτήρα της περιοχής. Εκεί, υπάρχει μεγάλη βλάστηση φρυγανωδών (θάμνων) που εμπλουτίστηκε κατά τμήματα, με δενδροφυτεύσεις πεύκων, κυπαρισσιών, ευκαλύπτων κ.ο.κ. Το πρόβλημα στηνπεριοχή είναι ότι τα δέντρα δεν ποτίζονται (παρόλο που στο χώρο υπάρχει και δεξαμενή του ΟΑΔΥΚ και αγωγός άρδευσης) έτσι δεν έχουν μεγαλώσει όσο θα έπρπε τόσα χρόνια. Και αν αυτό συνεχιστεί, τότε μάλλον τα εγγόνια μας θα χαρούν το δάσος, αλλά όχι εμείς…»
Το έργο που έκανε το Δασαρχείο είναι ο καθαρισμός και η συντήρηση του οδικού δικτύου, η απομάκρυνση τμημάτων βλάστησης, κλαδέματα, μονοδεντρισμοί της αυτοφυούς βλάστησης που είναι πλούσια σε κουμαριές, χαρουπιές κι αγριελιές, αλλά και ανάδειξη των αναδασωμένων τμημάτων. Στην κορφή του λόφου, η εκπληκτική θέα (βλέπεις όλο τον κάμπο του Ακρωτηρίου) αξιοποιείται με ένα παρατηρητήριο – πυροφυλάκιο, ενώ μια επιπλέον μελέτη θα μπορούσε να θέτει στόχους για τη χρήση του πάρκου να προβλέψει δράσεις για τη συντήρησή του, να προβλέψει χώρους αναψυχής, χώρους δενδροφύτευσης και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης για τα σχολεία.

Υποτίθεται πως αυτή η μελέτη έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί και το Δασαρχείο θα έπρεπε να είχε παραδώσει το πάρκο στο Δήμο Ακρωτηρίου για να το αξιοποιήσει προς όφελος της κοινωνίας, όμως αυτό δεν έγινε, καθώς από το Δήμο δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον. Ισως κάποιοι από την προηγούμενη ή τη σημερινή Δημοτική Αρχή να μη θέλουν να χαλάσουν το…βοσκότοπο των κτηνοτρόφων που τους ψήφισαν…
Σήμερα, η κ. Σκλαβάκη έχει αλλάξει αντικείμενο, ένας δασοφύλακας επισκέπτεται το χώρο, κλείνει τις τρύπες που ανοίγουν βοσκοί και κυνηγοί και φροντίζει για την υγεία των φυτών. Όμως οι άνθρωποι της Δ/νσης Δασών που έχουν ασχοληθεί με το πάρκο, δείχνουν να το αγαπούν και να ενδιαφέρονται για την…καλή του τύχη.
Επί του πρακτέου τώρα, η Δ/ντρια Χαρά Καργιολάκη επισημαίνει πώς πρέπει να γίνει μια μελέτη που θα μπορούσε να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, όμως, ακόμα κι όταν ανοίξει το ΕΣΠΑ για τα δασικά προγράμματα η Δ/νση Δασών δεν έχει πιστοποίηση επάρκειας ώστε να τα εντάξει για χρηματοδότηση. Όμως, όπως λέει η ίδια «αν θέλει ο Δήμος να κάνει κάτι, μπορούμε να συνεργαστούμε στα πλαίσια προγραμματικής σύμβασης. Μπορούμε να κάνουμε εμείς τη μελέτη και την επίβλεψη και το έργο ο Δήμος.»
Αν κρίνουμε από τον προϋπολογισμό του αρχικού έργου του ΠΕΠ, το ποσό που θα χρειαστεί για την ολοκλήρωση του Πάρκου δε θα είναι και τόσο δυσβάσταχτο για το Δήμο. Το Δασαρχείο λοιπόν και μπορεί και θέλει. Ο Δήμος Ακρωτηρίου, τώρα που γνωρίζει το θέμα, άραγε θέλει;

Δεν υπάρχουν σχόλια: